Rob van de Wouw Quartet (NL) Jazzweekend De Knoet Aarschot (09-08-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: De Knoet info artist: Rob van de Wouw © Rootsville 2019

Op het tweede weekend van augustus staat gewoontegetrouw het jazzweekend op het programma in "De Knoet" te Aarschot. De Aarschotse schepenen van cultuur staat erom gekend om het niet zo nauw te nemen met andere reeds bestaande events en dus was er die avond ook "Aarschot Zingt". Beide events waren evenwel gratis en het moet zijn dat de meezingers op de markt geen overdonderend succes waren want de "burgemeester" van deze stad aan den Demer kwam zich al vlug een plaatsje vergewissen op het jazzterras van "De Knoet". Een terras dat naar de normen van dit etablissement weerom volzet was.

Ook mijn twee blues compadres uit Varenwinkel waren op tijd en dus konden we ons een zitje veroorloven op de eerste rij. Plotseling kwam daar om de hoek "Speedy Julia" afgesjeesd en plantte haar vierwielige E-bike pal in ons gezichtveld. Of het geen kwaad kon? Maar neeje, Julia hoe meer zielen hoe meer vreugde en alsof we er een plaatsje voor hadden vrijgehouden waren we plots met vier. De sappige verhalen van deze "spooroverwegwachtster", want dat beroep staat nog steeds ingevuld op haar identiteitskaart, waren uit het leven gegrepen en konden we best smaken, en zo zaten er zelfs twee groenen aan tafel. Onze Vic wist de verhalen zelfs nog een tikkeltje meer te verbloemen en zo kon de avond al niet meer stuk. Het moet zijn dat "Speedy Julia" zich onwennig voelde tussen ons als 60-jarige youngsters en belde zowaar versterking op en zie...plots was daar recht uit het rusthuis, Maurice van Wittockx.

Tijd ook om met het programma te beginnen en daarvoor was den "Tesse" voor vandaag over de landsgrenzen heen gaan shoppen. Dit jazzweekend bestaat uit een tweeluik en morgen staat hier Hugo Boogaerts en zijn "Moon Express" op de affiche. Met aan zijn zijde een bezetting met onder meer Bram Weijters, Chris Vandeweijer en Joris Peeters zal dit zonder meer een concert zijn om duimen en vingers af te likken. Vandaag is er het "Rob van de Wouw Quartet" en die zou ons een wow met capital "W" gaan bezorgen.

Trompettist Rob van de Wouw (1975) staat bekend als een muzikaal vernieuwer. Met de jazztraditie in zijn binnenzak maar zijn vizier gericht op de toekomst combineert hij allerlei muziekstromen met jazz. Met zijn album 'Tunnelvision' uit 2009 won hij de Edison Jazz Publieksprijs. Rob is ook een van de medeoprichters van het "Rotterdam Jazz Orchestra" en kan dus al aardig wat adelbrieven voorleggen. Omdat dit jazzweekend bekend staat om zijn grote aaibaarheidsfactor bracht Rob zijn Hammond Quartet mee uit het noorden met daarin naast den trompettist zelve ook nog Bas van Lier aan de Hammond, Jasper van Damme aan de tenorsax en achter de drums de energieke Cyril Directie. "Den Tesse" had ook een one-liner ingestudeerd in de geest van Aarschot zingt, de avond swingt, het Jazzweekend begint, en zo waren we klaar voor wat een outstanding avondje Souljazz zou gaan worden.

Opener van de avond was "Dat Dere" van Nat Adderley en meteen hadden we er een goed gevoel bij. Ook met "Fried Buzzard" naar het gelijknamige album van Lou Donaldson uit 1965 zat de sfeer er hier al onmiddellijk goed in en waren we meteen fan van dit "Rob van de Wouw Quartet". Ook knap van deze "Ollanders" was dat de partituren niet meteen in beeld kwamen en ook maar amper werden bekeken. De swingende Hammond grooves van Bas van Lier, de indrukwekkende solo's van Cyril Directie en de zinderende tonen uit de saxofoon en trompet van Jasper van Damme en Rob van de Wouw werkten zonder meer aanstekelijk.

Helemaal "fou" werd het wanneer deze vier vakmannen het samba gevoelige "Cape Verdean Blues" van jazzpianist Horace Silver uit de mouw kwamen te schudden. Onwaarschijnlijke promotieavond voor de jazzmuziek tout court werd het en het startschot voor een waanzinnig Souljazz moment. Een moment waarbij we een original van de hand van Bas van Lier kregen met als titel "Ramsey", en waarbij hij zijn verwondering voor Ramsey Lewis niet onder stoelen of banken kwam te steken. Getuige de flarden van "The In Crowd" die we konden waarnemen. Afsluiter van het eerste gedeelte werd Roy Hardrove's "Greens at The Chicken Shack" en wie kan daar nu stil bij blijven zitten. Zelfs "Brother Jack" was in da house en zo ook den Tesse een delirium nabij.

Tijdens de pauze moesten we enkel nog "Speedy Julia" ervan te overtuigen dat dit "Rob van de Wouw Quartet" zeker geen meezingers zouden gaan brengen maar voor de rest was alle OK. Ook tijdens het tweede gedeelte van dit onuitwisbaar concert kregen we diezelfde kwaliteit, diezelfde aanstekelijkheid met nummers als "Sanctified Samba, Eddie Harris zijn "Cold Duck Time" en om Horace Silver nog eens alle eer aan te doen diens "The Jody Grind". Wij konden niet anders dan een respectvolle buiging maken voor dit "Rob van de Wouw Quartet". And maybe there will be better days, misschien morgen al met de funk van Hugo Boogaerts en zijn "Moon Express". En om Julia's avond te vervolmaken...here she is with Maurice :-)